Νεολαΐκισμός,Νεοκαπιταλισμός ή νεοναζισμός?

Η αλήθεια είναι ότι με αφορμή τις οικονομικές εξελίξεις και την παρολίγο κατάρρευση της "χώρας του φωτός", η πλειοψηφία του κόσμου έχει αρχίσει να ενημερώνεται μανιωδώς για την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης, για κάθε νέο νομοσχέδιο και πρόγραμμα που βρίσκεται στα σκαριά από αυτήν. Σαφώς και δικαίως ο κόσμος αγωνιά, καθώς εκείνος είναι αυτός που επηρρεάζεται τόσο άμεσα από τις αλλαγές αυτές και βέβαια αυτός θα τις εφαρμόσει. Τον τελευταίο καιρό, ωστόσο, το θέμα έχει λάβει τεράστια έκταση, σε βαθμό που ο Έλληνας αδιαφορεί για κάθετι άλλο από το οικονομικό ρεπορτάζ και θίγεται προσωπικά πλέον κάθε φορά που η χώρα του βάλλεται από λαΐκίστικα, οικονομικά-πολιτικά άρθρα κατώτερου επιπέδου και αντιδεοντολογικά δημοσιογραφικά του ξένου Τύπου. Πριν μία εβδομάδα το γερμανικό περιοδικό FOCUS ξεσπάθωσε και κατηγόρησε ανοικτά την Ελλάδα ότι επιβαρύνει την οικονομική κατάσταση της Ευρωπαΐκής Ένωσης με το επί σειρά ετών ακάλυπτο έλλειμά της και ακόμα και σήμερα το θέμα αυτό πουλά με τις αντιδράσεις που προκάλεσε και την έκταση που έλαβε. Μάλιστα και η γερμανική τηλεόραση δεν δίστασε μέσω trash καθαρά εκπομπών να γελιοποιήσει την Ελλάδα χαρακτηρίζοντάς την ως επηρμένη για τις μεγάλες κατακτήσεις της όπως ο πρωκτικός έρωτας, η νίκη του EURO, η ένταξη στη ζώνη του ευρώ, το Δημόσιο, η νίκη στη Σαλαμίνα και όλα αυτά σε ένα κλίμα αστεϊσμού ιδιαίτερα αμήχανου. Οι ίδιοι πάντως στον εμπορικό τομέα, όσο ξεπεσμένη και αν είναι η Ελλάδα μας, δεν δίστασαν παρά τις εθνικές οικονομικές δυσκολίες να επενδύσουν σε εμάς όπως στην περίπτωση του OTE-Deutsche Telekom, στα LIDL-ALDI, στον αερολιμένα μας Ελ.Βενιζέλο, στην υπόθεση της Siemens, στον Αlpha-RTL. Και τώρα σαν να μην ήταν αρκετή η εμπορική κυριαρχία των Γερμανών στη χώρα, εδώ και έρχονται και κεφάλαια από το Άμπου Ντάμπι και επικροτούμε την εθνική μας αυτή κατάκτηση. Είναι αλήθεια ότι στα πλαίσια του Νεοκαπιταλισμού και ιδίως μετά την εκδήλωση της οικονομικής κρίσης, η διεθνής οικονομική συνεργασία όχι απλά προβλέπεται αλλά είναι απαραίτητη, ειδικά για μια χώρα όπως η Ελλάδα. Η οικονομική αυτή εξάρτηση, όμως, εκτός από την άνοδο επιφέρει και την υποταγή και την οπισθοχώρηση σε ζητήματα που θίγουν τα συμφέροντα των χορηγών μας. Αυτό δεν είναι μια μορφή Νεοναζισμού και επεκτατισμού των ισχυρών?Στα πλαίσια της επίτευξης αυτού-άρα και της χρηματοδότησής μας- δεν λαμβάνονται όλα αυτά τα σκληρά μέτρα? Θα μου πεις "ουδεν κακόν αμιγές καλού" ή το αντίστροφο? Όπως και να είναι, σημασία έχει η ευσυνειδησία και η επίγνωση των καταστάσεων. Είτε μπαίνεις στο χορό και σε χορεύουν, είτε μένεις απέξω και χορεύεις μόνος σου με την Αφροδίτη της Μήλου στη πλάτη...